Գրականությոն

Աշնան հրդեհն է գալարվում

Աշնան հրդեհն է գալարվում
Ձորալանջերն ի վար։
Ո՛չ մեռնելու ուժ է ճարում,
Ո՛չ փրկության հնար —
Ու դողում է հասակով մեկ
Մանկությունս վայրի,
Վախենում է՝ հրդեհի մեջ
Ցնցոտիներն այրի։

ՈւՇ ԱՇՆԱՆ ԵՐԳԸ

Աշնան  վերջին չվող թռչունները պարան կապեցին,շարան-շարան գնացին տաք երկրներ:

նրանք իրենց հետ տարան աշնան գույները՜ վերջին կանաչ-կարմիրը,աչքերում տխրություն կար իրենց դատարկված բներին նայելիս և ծիվ-ծիվն էլ տարան իրենց հետ;Տիրեց լռություն տխուր և մնացած թռչունները վախեցած կծկվեցին ու մտան իրենց բները կամաց-կամաց ծառերով ծածկելով կողքերը;

Գալիս է սառը քամին,խոնավը ու ցուրտը,որից էլ անտառում մեռնող մամուռն է կապում;